برای به یاد آوردن این جمله بهترین جمله است: "نمی خواهم تو را با کسی حتی خودت قسمت کنم" و تو با گذشتن از سهمت نهایت فداکاریِ یک زن را به من اثبات کردی آن هم در این روزها!
تو از حق بزرگ داشتن یک تکیه گاه گذشتی پرنده بودنم را به من برگرداندی و من دوباره پرنده شدم.
پرنده شدم اما نه برای اینکه پر بکشم از اینجا برم و دیگر بازنگردم پرنده شدم تا بال باز کنم و برای ساختن خانه ی عشقمان از دور دست ترین نقاط از جایی که دست هیچ بشری به آن نرسیده است چیزی با خود بیاورم تا برای همیشه خانه ای داشته باشیم همیشگی.
من و تو ...
چطور می توانم قدردان این فداکاری باشم
محبوبم! تو برای همیشه عشق کوچولوی فلسفه دون من خواهی بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر