ریشه Root

نوشته ی امروز‌ِ من  بازگشت به ریشه های وبلاگ نویسیت قبل از هر چیز از تمام کسانی که این را به یادم انداختند تشکر میکنم

شب جولوی تلویزیون خوابم برد (از شب نگو از صبح امروز شروع کن!)

آهان!

نمازم قضا شد خواندم دویدم رفتم سر کلاس چند تا خیط کاشتم ولی آخرش امیدوارکننده بود آواز هم خواندم تشویق هم شدم مورد انتقاد هم قرار گرفتم!

خوشحال! توی خیابون تصادف شده بود من که ندیدم از جمع کثیری که اجتماع کرده بودند ، نه فقط من ،بلکه همه کسانی که با من در تاکسی بودند این نکته را استنباط کردند (خوشحالی خراب شد)

ظهر یک نفر با ظاهری که مشخص بود ترسیده ، آمد با صدای لرزان گفت:"بهش بگو اگه یه بار دیگه برای من Off نامربوط بذاره من می دونم و اون" ناهارم هم قضا شد  

تلفن زنگ زد ؛ خوشحال؛ رئیس حوزه هنری کلی ازم تعریف کرده!

واقعاً هم آدم "کار-درستی" هست البته اینو به این خاطر نمی گم ها ، از وقتی که دیدمش این حس بهم دست داد

دیگه خوابم میآد  ‌‌BYE