school days

مدرسه که می رفتیم یه گوشه از دیوار کلاس یه جایی بود پر از عکس و نقاشی

از همه جای مدرسه می تونسی فلش ها و راهنما هایی رو ببینی که به اونجا منتهی می شد

روی فلش ها نوشته شده بود "به طرف عشق آباد"   هه! خنده دار بود و کودکانه اما قشنگ!

هر کسی یه چیزی روی اون دیوار داشت. یه خاطره از یک لحظه! یا یک لحظه از یک خاطره! 

هیچ کس مارا به خاطر اون مآخذه نمی کرد اگر هم چیزی می گفتند یه جواب ساده وجود داشت"کار اون شیفتی هاست" حتما اونا هم همین رو می گفتند

برخورد معلم ها باهاش متفاوت بود بعضی ها بعد از دیدنش می رفتند تو فکر!

بعضی ها هم بعد از دیدنش شروع می کردند با بچه ها راجع به موضوعاتی غیر از درس حرف می زدند

نمی دونم حالا که دیگه اونجا مدرسه نیست چه بلایی سر اون دیوار اومده ولی ما تا وقتی توی اون کلاس بودیم نذاشتیم کسی خرابش کنه